کد مطلب:13261 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:2

گنجینه پرسمان » احكام

بنده از وطن اولي و اصلي خود اعراض كرده و در شهر ديگري به مدت ده سال به عنوان وطن دوم زندگي كردهام كه از وطن دوم نيز اعراض كرده و در شهر ديگري ساكن شدهام و معلوم هم نيست كه چند سال يا ماه يا روز در اين محل خواهم ماند. ولي بالاخره به شهري در 7 كيلومتري وطن دوم خواهم رفت و منزل هم خواهم خريد و قصد توطن در اين محل را كه بعداً ميروم، دارم. الان وضعيت نمازم در محل وطن اول كه اعراض شده، وطن دوم كه اعراض شده، محل سكونت فعلي، و يا شهري كه در 7 كيلومتري وطن دوم است و بعداً خواهم رفت به چه صورتي خواهد بود؟

چنانچه به وطن اول و دوم خود كه از آنها اعراض كردهايد رفتيد، نماز شما شكسته است و نبايد روزه هم بگيريد. اگر به آن شهري كه قرار است در آينده برويد رفتيد، اگر قصد وطن كردهايد نماز و روزهتان درست است. و نيز اگر قصد ده روز نموديد و ميدانستيد كه حداقل ده روز ميمانيد باز نماز و روزهتان صحيح است.

اما تكليف شما درباره شهر فعلي كه محل سكونتتان هست اين است: اگر كمتر از ده روز بمانيد و قصد هم كنيد و يا آنقدر در اين شهر بمانيد كه شما را اهل آنجا بدانند بايد نمازتان را درست بخوانيد و روزه نيز بگيريد.

اگر تا يك ماه در مكاني در حال ترديد به سر ببريد بايد نماز را صحيح خوانده و روزه را نيز بگيريد. در اين صورت چنانچه مسافرتي برايتان پيش آمد پس از مراجعت باز حكم مسافر را پيدا ميكنيد كه توضيح آن در بالا ذكر گرديد.(رساله امام (ره)، مسائل، 1335 - 1328)